Ciska en Zola mag maar!

CISKA EN ZOLA MAG MAAR!

Oom Sarel  vertel vir oom Piet wat gebeur het.  Oom Piet vertel hom van ‘n hele paar keer wat dit met hom gebeur het.  Daar is net jakkalse wat vinniger as al die ander kan hardloop. As jy hulle nie met die bakkie gekeer kry nie, loop hule sommer maklik die honde uit. Hy vertel hom van die jakkals wat op Conovium pla. Philip hulle besluit twee aande later om daar te gaan kyk vir die jakkals.  Dis ‘n heerlike aand en die twee ry weer met die jong honde.  Hulle wonder wat sal die twee maak as hulle weer alleen die volgende jakkals kry?  Hulle ry met die ou Hoopstad grondpad op Conovium, oom Piet se plaas.  Hulle sien ‘n lekker oog naby die springbokke in oom Piet se wildskamp en besluit om ondersoek te gaan instel.  Oom Piet het juis gesê daar is fout by sy springbokke. Die klein bokkies raak weg.  Dalk loop hulle vanaand die sondebok by die springbokke raak.  Hulle gaan deur die kamp se hek en begin stadig in die rigting van die oog ry.

Hulle moet mooi ry vanaand. Die oog is in die lang gras aan die kant van die rantjie.  Daar steek hier en daar ‘n klip uit. Ry jy te vinnig oor ‘n klip en jy beskadig jou voertuig, kan jy dalk straks vanaand nog met die voete huistoe loop terwyl jy dink wat jy vir ma gaan sê oor wat jy met die bakkie aangevang het.

Hulle ry versigtig. Oom Sarel het die bakkie se ligte afgesit.  Philip lig vir hom met die skietlamp om te sien waar hy ry. Dan lig hy weer en kyk wat voor aangaan.  Die jakkals is nog daar in die lang gras. Hy is nie te ver van die kortveld af nie. As hulle hom daar kry, kan hulle sy sake werk.  Oom Sarel konsentreer so op die bestuur dat hy tred verloor met waar die jakkals presies is.

Die volgende oomblik skree Philip: “Ry Pa!” Oom Sarel sit die bakkie se ligte aan en trap die vet.  Die honde spring klaar af en hardloop in die lig af. Oom Sarel volg die lig en sien die jakkals hardloop.  Hy ry so dat hy ook vir die honde lig met die bakkie se ligte.  “Die jakkalsie speel vanaand ook nie,” dink hy. Hy loop ‘n barshou.  Ciska en Zola loop hom in en draai hom. Zola vat hom die eerste keer mis. Hy ontglip haar maar Ciska kry hom beet en gooi hom om. Hulle pak hom. Hy byt hulle los. Daar gaan hy. Hulle pak hom weer en gooi hom weer om. Dis ‘n woeste geveg daar voor. Daar word nie baie gevra of gegee nie. Drie stelle tande doen die praat werk.

Eers kry die jakkals vir Ciska beet. Sy tjank maar bly aanhou byt.  Dan is dit Zola se beurt. Dit lyk of die honde die oorhand kry, maar die jakkals veg verwoed terug. Hy byt hom weer los en daar gaan hy. Die twee honde is by die tyd al baie moeg. Hulle hardloop hom stadig in en gooi hom weer om. Hy byt hulle weer los en daar trek hy!

Die honde is klaar. Hulle kan nie meer nie. Zola loop hom in en gooi hom om. Sy self steier een kant toe. Die jakkals spring weer op en daar gaan hy met Zola agterna. Ciska het nou heeltemal uitgesak. Sy kom agter aan. Dis nog net Zola en die jakkals.

Sy loop weer die jakkals in en gooi hom om. Hy tel nog sy kop ‘n keer op en bly toe doodstil lê. Zola is so moeg sy byt nie verder nie. Sy staan net vir die jakkals en kyk. Philip spring af en gee die jakkals ‘n genadeskoot met die ,243 geweer en laai hom op.

Die twee honde is pootuit gespook. Philip laai die twee op en hulle ry weer terug na die plek waar hulle die jakkals gekry het.  Die jakkals het bloed aan sy bek gehad toe hulle hom begin jaag het. Hy het seker iets gevreet daar. Philip lig rond en sien iets wits lê. Dis ‘n klein springbokkie. Hy is nog warm. Die jakkals was nog besig om aan hom te vreet, voor hyself gevreet is.

Vanaand is die manne nie min trots op hulle honde nie. Vanaand was dit ‘n saak van moed en uithou vermoë. Die twee jonges het gewys: “Hulle kan as dit moet”.  Die jakkals het hulle die geveg van hulle lewe gegee. Zola het vanaand nuwe respek afgedwing by haar mense. Honde wat vanaand so kan baklei, kan beslis die ander aand nie bang gewees het vir jakkals wat weggekom het nie.  Die gedagte hieraan laat die manne beter voel.