Uitgenooi vir koekies en tee

UITGENOOI VIR TEE EN KOEKIES .

Dis Winter. Dis vrek koud. Die jakkals pla weer op Ortona.  Hy het al weer ‘n paar lammers daar gevang. Oom Piet is radeloos. Die jakkals vreet hom. Hy kry soveel skade aan die skape. Hy vang nou nie meer net lammmers nie. Die jakkals het die vorige aand ‘n groot ooi platgetrek.

Oom Piet staan agter op die bakkie en lig.  Daar is ‘n dun windjie. Hy sny deur alles.  Later help die handskoene nie meer nie. Hulle ry al die hele aand op Ortona. Al wat hulle kry is maanhare , hase, springhase en steenbokke.

Dis later al half een die nag.  “Ek kry nou baie koud, sê oom Piet. Kom ons drink eers ‘n koppie tee”.   Oom Sarel hou stil en sluit die bakkie af.  Dis snerpend koud.  Hulle gaan sit langs die bakkie aan die windstil kant.  Oom Sarel haal die koppies uit die mandjie wat tannie Rina gepak het. Hy gooi vir oom Piet ‘n heerlike warm koppie tee en gee vir hom die koekies aan - Van tannie Rina se lekker soetkoekies.  Wat ‘n man nie ook sal trotseer om in die koue van die nag tee en koekies te kry nie! Dit sou baie makliker wees om te wag tot ligdag en dan in die hitte van die sonstoep daarvan te kry vir oggend tee.

Die manne is baie bly oor die lafenissie.  Die warm tee verjaag die koue op oom Piet se lippe toe hy die eerste slukkie tee vat.   Die soetkoekies smelt vanaand in ‘n man se mond – moet die koue wees wat so ‘n uitwerking op hulle het.  Hulle gesels oor waar die skape gevang is. Die groot ooi is heelwat gevreet.  Moet die werk van ‘n paar jakkalse wees.

Die heerlike tee en koekies verdryf gou die ergste koue uit die lywe.  Daar is darm ook baie beter dinge om te doen as om jakkals te soek die tyd van die nag en dit nog in die koue ook.  Oom Sarel maak gereed om die kasset te speel terwyl oom Piet nog ‘n bietjie vir die koue wegkruip.

Hy pak die kasset speler op die dak en maak seker dat die ligte en geweer reg is.  Hy lig rond.  Hy kan sy oë nie glo nie.  Vyftig treë agter hulle staan ‘n ou maanhaar wat kom ondersoek instel het. Honderd treë aan die ander kant van die bakkie, staan daar ‘n duiker wat die gevroetel in die donker gehoor het.  Nie ver van haar af sit ’n springhaas en rondhop.  Doer anderkant is ‘n steenbok besig om sku weg te beweeg toe die lig op hom val.

Soms moet ‘n mens ver gaan om die ekstra mooi van die lewe raak te sien. As die twee nie vanaand die koue trotseer het nie, kon hulle nie hierdie skouspel om hulle beleef het nie.  Hulle moes ‘n warm bed,  heerlike slaap opoffer en die koue trotseer om hierdie pragtige toneel te kan beleef.  Hier sit hulle in die veld se restaurant met besondere eregaste. Meneer maanhaar is daar. Mevrou duiker sit by die tafel oorkant terwyl juffrou steenbok en sussie springhaas ook op hulle bestelling wag.

Ons kan almal spog dat ons al aan tafel was met baie hoog geplaasde mense.  Dat ons met hulle kon praat en skouers skuur. Dat ons hulle ons mening kon gee.  Min van ons het die voorreg al beleef om saam met die diere van die natuur in hulle omgewing aan te sit vir ‘n versnapering.

Welliswaar is daar op ons spyskaarte verskillende items vanaand.  Heerlike miere sal vir Maanhaar genoeg wees. Die bokke bestel sagte groen grassies. Springhaas sal met ‘n paar gras wortels wat hy uitgegrawe het, tevrede wees, dankie.  Saam kan ons skepsels van God die lewe vier wat die Skepper vir ons gegee het. Saam kan ons Sy genade indrink terwyl die sterre helder bo ons skyn.  Hy versorg en dra ons almal – mense en diere. Hy vervul ons behoeftes.  Net jammer dat die verlossende genade in Jesus Christus, nie ook vir die diere beskore is nie.

Vir ‘n tydjie is oom Sarel oorweldig deur die toneel rondom hom.  Hy is so aangegryp deur die oomblik dat hy die lig afsit en eers ‘n bietjie stil word. Dan roep hy vir oom Piet: “Kom kyk hier wat sien ek vanaand.  Ons is eregaste van ons hemelse Vader se banket.  Ons kon ook aansit vanaand saam met hulle vir ‘n feesmaal – van koekies en tee in God se opelug restaurant op Ortona.

Oom Sarel speel toe nog sy jakkals musiek. Die keer is dit halfhartig. As die jakkals nou kom en hy moet skiet, sal dit net die wonderlike aand bederf.  Gelukkig sê oom Piet: “Dis laat. Kom ons gaan slaap. Ons sal die jakkals later weer kom soek”. In stilte ry hulle huistoe die aand.  ‘n Mens kom om een ding te doen, maar beleef dan eindelik iets heeltemal anders. Iets wat jou heeltemal van jou voete af slaan.