Sonja! Sonja Sonsie!

SONJA ! SONJA! SONSIE!

Die selfoon begin rittel en beef op die tafel.  Eensklaps breek sy luitoon deur. Dit lyk of die luitoon “jumping” in sy lyf ingetrek het.  Hy spring as’t ware rond op die tafel. Marlie spring op: “Oupa die selfoon lui!”

Dis oom Piet. Hy sê hulle moet kom help voorstaan. Hulle gaan weer jakkalsjag by tant Rina se rantjies.  Hulle moet asseblief kom help!  Die jakkals het weer laasnag twee lammers by oom Piet gevang. Oom Jan, Marlie se oom, wil ook saamgaan. Hulle reël om hom by Trudie, Marlie se ma se winkel in Hertzogville op te laai.  Hy en Marlie gaan saam voorstaan met Basjan vandag.

Die honde blaf opgewonde en hardloop rond, toe hulle sien daar gaan gery word.  Rekker hardloop en spring op en af en draai in die ronde.  Hy gee sulke opgewonde kort blaffies.  Dis aksie tyd! Toe oom Sarel sê: ”Op,” spring almal opgewonde op die bakkie. Hulle stamp en stoot om die beste staanplek te kry.  Oom Sarel sit die honde se toue aan en daar gaan hulle.  Jagveld toe!

Hulle kom by Houmoed aan en die jagters en aanjaers se opdragte word gegee. Hulle  laai die honde af by die hek langs die pad.  Hulle hardloop ‘n wye draai en snuif die lug. Na ‘n kilometer of wat, laai hulle die honde weer op.  Hulle word nou vasgemaak sodat hulle nie kan afspring om hase of bokke te jaag nie. Daar is nie tyd om te speel nie.  Hulle kragte word gespaar vir beter dinge.

Oom Sarel, Marlie se oupa, word afgelaai by die eerste hek.  Rekker jag vandag saam met hom.  Hy hou niks van die idee om alleen agter te bly toe die bakkie vertrek nie.  Hy ruk en pluk aan die tou.  Miskien is die aksie daar voor en dan kan hy dit dalk misloop. Hy sal wat wil gee om deel te wees van enige jaagtog.

Marlie en oom Jan staan so twee honderd treë weg van oom Sarel af.  Hulle het vir Basjan by hulle.  Hulle staan verder weg sodat hulle ‘n tweede lyn van verdediging kan vorm. As die jakkals by die ander verby kom, kom hy reg op hulle af. Dan kan hulle nog keer.

Rekker bly onrustig.  Hy kyk rond en luister.  Hy weet daar is aksie op pad.  Oom Sarel hulle het al ‘n paar jakkalse hier gevang waar hy staan vandag. Dis een van jakkalse se geliefkoosde plekke om uit te hardloop.  Jakob staan vyf honderd treë verder weg.  Hy het vir Sonja en Sareltjie van oom Piet by hom.  Oom Pieter staan nog anderkant Jakob.

Sonja is die ma van die windhonde Basjan en Janna.  Op haar dag was sy die een wat altyd die jakkalse gevang het, as daar gejag word.  Sy is baie sterk en atleties gebou.  Sy kan baie vinnig hardloop.  Sy staan ook aandagtig en luister hoe die aanjaers nader kom.  Die swepe klap en hulle skree vir die vale.

Basjan staan met sy voorpote op die mierhoop om beter te kan sien.  Hy is die ene ore en oë.  Elke geluidjie en beweging word fyn dopgehou.  Hy verstyf skielik.  Daar is ‘n beweging by die draad so twee honderd treë van hom af.  Hy sien die beweging in die lang gras, maar kan nie uitmaak wat dit is nie. Sy hart begin bons.  Sy hart klop so hard dat jy elke slag kan hoor.  Marlie sien wat gebeur!  Hulle kyk ook aandagtig en hou ook die beweging in die gras versigtig dop.  Hulle wil nie dat die jakkals vandag by hulle vrykom nie.

Daar is ‘n gespanne afwagting in die lug. Oom Jan kyk wat maak die ander voorstaners.  Hulle lyk nog rustig.  Dit lyk asof niemand onraad gemerk het nie. Almal staan doodstil op hulle plekke. Marlie voel hoe die spanning in haar oplaai.  Slaap die ander dan?  Kan hulle nie sien wat besig is om te gebeur nie? Wat gemaak as dit die jakkals is?  Sal hulle betyds vir Basjan kan los? Sal hy die jakkals alleen kan vang?  Die vrae maal in haar gedagtes. 

Die ding daar ver in die gras is skielik weg.  Sy kan hom nie meer sien nie. Wat kon gebeur het?  Sy weet nie wat sy sal sê as sy die jakkals gesien en laat wegkom het nie?  Sy sal nie die spot kan verduur nie!  Sy is te bang om met oom Jan te praat.  Sê net die jakkals hoor haar en hardloop weg?  Sy voel hoe haar hart ook vinnig bons, nog vinniger as Basjan s’n.

Waar is daardie ding? Skielik vlieg daar ‘n korhaan op met sy kenmerkende geskreeu. Marlie wip behoorlik soos sy skrik.  Sy kyk vinnig vir Basjan en oom Jan.  Hulle aandag is steeds op die plek  waar die beweging die laaste keer gesien is.  Het hulle dan niks gehoor nie, wonder sy?  Die afwagting maak haar gedaan. Sy kan die spanning amper nie meer vat nie. Sy voel lus en hardloop nader en skreeu vir Basjan:” CHAAAUUUW!!!”

Sy kyk vinnig rond. Oupa Sarel het gesê die jakkals kan van enige kant af kom.  Sy moet nie net een plek kyk nie. Sy gee die jagveld voor haar ‘n vinnnige kyk. Toe is haar aandag weer by daardie kol gras met die beweging….. maar almal staan nog botstil en op hulle plekke.

Doodsluiters kom die duiker uit die kol gras gestap.  Sy lyf blink in die middag son. Hy kyk rustig om hom rond.  Hy vat ‘n stadige draffie en galop dan grasieus tussen die aanjaers deur.  Marlie en oom Jan  slaak ‘n sug van verligting.  Basjan trek vies aan die tou. Hy is lus en gaan boender daardie bok op.  Soveel spanning vir net ‘n ou bok!  Hy gee fyn tjankies terwyl die bok weghardloop.

“As die bokke eers verby is, kom die jakkals,” hoor Marlie weer haar oupa sê.  Sy kyk vinnig rond.  Alles is nog doodstil.   Die aanjaers kom al oor die rantjie gestap. Sy kan hulle al sien. Daar is een, twee, drie …. Vandag is ons voor dooiemans deur, dink Marlie.  Hoekom het ek tog saamgekom?  Ek kon net sowel by die huis gebly het en TV gekyk het. Dit was sommer ‘n stupid idee om te kom.  Al wat nou nog oorbly is om die aanjaers op te laai en huistoe te gaan.  Dit was nou ‘n simpel mors van tyd!

Die volgende oomblik breek daar pandemonium los.  Sy sien net hoe oom Pieter agter van sy bakkie afspring en voor in die bestuuskajuit  inhop.  Sy hoor hoe die enjin aangesit word.  Dit brul en die bakkie spring in ‘n stofwolk weg. Hy draai links en kom skuins nou haar toe aangejaag. Jakob het ook gedink alles is oor en hy het al sy staanplek verlaat.  Hy het sy honde gelos en hulle kom aangehardloop na Marlie hulle toe weg van die jaagtog af. 

Sy spring op die mierhoop naby haar om beter te kan sien wat oom Pieter so jaag.  Sy kan nie mooi sien wat aangaan nie want die gras is te lank.  Die groen trok brul. Jy sien net stof en graspolle trek soos hy tussen die mierhope deur vleg.  Die honde tjank en gaan te kere agter op sy bakkie.  Hulle pluk aan die toue, maar sonder sukses. Hulle wil net afkom en daardie jakkals, wat voor hulle hardloop in die hande kry.

Tinkie het hulle so styf vasgemaak dat hy hulle nie kan loskry nie.  Hy wou seker maak dat hulle nie kan bokke jaag nie.  Oom Pieter skop die brieke dat hulle kan afklim.  Daar gebeur niks.  Hy sien hoe die spasie tussen hom en die jakkals weer groter word.  Hy vlieg weer weg en jaag verder agter die jakkals aan.

Jakob staan magteloos en toekyk hoe die jakkals nie ver van hom af verby hardloop nie. Hy kan niks doen nie. Sy twee honde het al by oom Jan hulle uitgekom en staan daar aan Basjan en ruik.  Die volgende oomblik hoor die honde die trok jaag. Hulle kyk aandagtig wat gebeur.  Sareltjie besef eerste daar is sports aan die gang.  Hy begin nader hardloop.  Toe is die wedloop aan die gang. Sonja het ook besef wat aan die gang is.  Oom Pieter het nou ‘n tweede keer gestop en sy honde is nou afgegooi.  Die jakkals maak sulke windmaker draaie met hulle.  Dit lyk of hy hulle loop en spot.  Hulle kan hom net nie inloop en vang nie.  Oom Pieter se honde het gister ‘n draaijakkals in die klippe gejaag.  Hulle lywe en voete is styf en seer.  Ou Zola was ook by op die bakkie.  Sy is al te oud.  As sy net jonger was, het sy hierdie jakkalsie ingeloop en hom gev…….

Pieter sien hoe hy die jakklas gaan verloor.  Sy honde kan die jakkals net nie vang nie. Deksels!!!  Hy besluit om die jakkals met die trok te keer. Miskien sal die honde bykom en hom tog in die hande kry.  Hy moet gou speel en die jakkals van die draad af wegkeer. As die jakkals eers deur die draad is, kan hyself nie meer die honde help nie. Dan kan nog net die honde hom vang.

Hy sit nog so en planne maak, toe kom Sonja van die kant af aangeblits soos ‘n grys Ferrari op ‘n renbaan.  Dit lyk of die ander honde vasgemaak is.  Sareltjie lê oop agter haar.  Miskien sal hulle die jakkals kan keer voor hy deur die draad is! 

Die jakkals sien hulle kom uit die hoek van sy oog en verander rigting.  Sy stert staan stokstyf reguit soos hy hardloop.  Vandag word daar nie gespeel nie. Die ander honde kom tevergeefs op ‘n streep agter hom aan.  Hy is besig om vir hulle weg te hardloop. Hy moet net die draad kan haal. Dan is hy vry!

Sonja loop ‘n barshou!  Sy was nie verniet ‘n kampioen in een honde reisies op Hertzogville se skou nie.  Vandag is daar nie tyd vir speletjies nie.  Dis nou doodsake.  Sy loop die jakkals in dat dit lyk of sy handbriek opgetrek is. Sy kom in en skep na hom. Hy maak ‘n vinnige swenkslag en hardloop weer onder haar uit. Sy loop hom weer in en vat hom op sy kruis.  Hulle val en rol. Sy hou steeds vas toe hulle opstaan. Hy hap na haar om hom los te byt.  Hy is te laat. Hy het klaar sy laaste lam gevang!  Die ander honde kom ook nou by en hulle maak hom klaar.

Oom Sarel het die spul sien gebeur en kom stadig aangestap na Marlie hulle toe.  Sy vertel opgewonde wat gebeur het.  Hulle kyk na die aanjaers.  Diè is nie meer ver nie.  Dit was lekker! Almal babbel en vertel hulle weergawe van die storie.

Toe hulle terugry besef Marlie dit was nou spanwerk.  Elkeen het sy kant gebring. Oom Pieter het alleen die jakkals gesien.  Die jakkals  het tussen hom en Jakob deurgekom.  Jakob het onwetend die honde te gou gelos dat hulle na Marlie hulle toe kon gaan. Hy het gedink die jag is verby.  Sareltjie en Sonja het gelukkig betyds besef wat gebeur het.  As dit nie vir hulle was nie, het die jakkals dalk weggekom.  Oom Pieter se span was te oorhoeks om alleen die jakkals te vang.

Gelukkig is daar in ‘n span verband altyd iemand wat kan help as daar verbrou is.  Jakob wou net so graag die jakkals vang. Dit sou help nie nou om met hom te baklei omdat hy ‘n fout gemaak het nie. Volgende keer sal hy beter kyk voordat hy sy honde los om van hom af pad te gee.

Vanaand is die lammers tydelik weer veilig op Donkerfontein tot die volgende jakkals kom. Marlie is baie trots op Sonja. By die huis gooi sy vir haar hond ekstra pille in haar bak.  Toe haar ma by die huis kom, kon sy nie meer langer stilbly nie. Sy moes die hele storie haarfyn hoor.